Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

położyć sprawę

  • 1 położyć

    глаг.
    • вкладывать
    • возлагать
    • возлежать
    • возложить
    • закладывать
    • заключаться
    • заложить
    • класть
    • лежать
    • лечь
    • накладывать
    • налагать
    • определять
    • откладывать
    • повалить
    • положить
    • помещать
    • поставить
    • поставьте
    • постелить
    • постлать
    • прикладывать
    • проставить
    • складывать
    • слагать
    • сложить
    • составлять
    • ставить
    • укладывать
    • уложить
    • установить
    * * *
    połóż|yć
    \połóżyćony сов. 1. положить;
    2. повалить; побить;

    grad \połóżyćył zboże град побил хлеба;

    З.разг. провалить;

    \połóżyć rolę провалить роль; \połóżyć sprawę провалить дело;

    ● \połóżyć akcent (nacisk) na coś сделать упор на что-л. (на чём-л.);
    \połóżyć koniec (kres) czemuś положить конец (предел) чему-л.; пресечь что-л.;

    \połóżyć karty na stół открыть (раскрыть) свой карты;

    \połóżyć podwaliny czegoś, pod coś (kamień węgielny pod coś) создать основы чего-л.;

    \połóżyć uszy po sobie присмиреть; струсить;

    \połóżyć zasługi иметь заслуги (e какой-л. области);
    \połóżyć trupem уложить, убить
    +

    2. powalić 3. zaprzepaścić

    * * *
    położony сов.
    1) положи́ть
    2) повали́ть; поби́ть

    grad położył zboże — град поби́л хлеба́

    3) разг. провали́ть

    położyć rolę — провали́ть роль

    położyć sprawę — провали́ть де́ло

    - położyć nacisk na coś
    - położyć koniec czemuś
    - położyć kres czemuś
    - położyć karty na stół
    - położyć podwaliny czegoś
    - położyć pod coś
    - położyć kamień węgielny pod coś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > położyć

См. также в других словарях:

  • położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

  • kłaść – położyć [wykładać – wyłożyć, rzucać – rzucić] karty na stół — {{/stl 13}}{{stl 33}} stawiać sprawę jasno, otwarcie; szczerze mówić o czymś {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

  • stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …   Słownik języka polskiego

  • założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… …   Słownik języka polskiego

  • karta — 1. Biała, czysta karta «o czymś, co jeszcze nie jest określone, o czym dopiero zdecyduje przyszłość»: Teraz rozpoczyna się nowa tysiąclatka, czysta karta. Jakie systemy wymyślicie na te tysiąc lat. Rekl 2000. 2. Ciemna karta «okres załamań,… …   Słownik frazeologiczny

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • wyłożyć — dk VIb, wyłożyćżę, wyłożyćżysz, wyłożyćłóż, wyłożyćżył, wyłożyćżony wykładać ndk I, wyłożyćam, wyłożyćasz, wyłożyćają, wyłożyćaj, wyłożyćał, wyłożyćany 1. «wydobyć coś skądś i ułożyć, umieścić gdzieś, zwykle na widocznym miejscu» Wyłożyć rzeczy z …   Słownik języka polskiego

  • zorientować — dk IV, zorientowaćtuję, zorientowaćtujesz, zorientowaćtuj, zorientowaćował, zorientowaćowany 1. «poinformować kogoś o czymś, pomóc w zrozumieniu czegoś, ułatwić rozeznanie w czymś» Zorientować kogoś w sytuacji. Komunikat zorientował turystów co… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»